Nikogo nie powinien zdziwić fakt, że uzależnienia znacznie łatwiej jest zwalczać w zarodku, niż w ich zaawansowanej fazie. Początkowo lekceważony problem zaczyna z czasem przybierać na sile tak mocno, że pozbycie się go bez pomocy lekarza specjalisty graniczy z cudem. Dziś bliżej przyjrzymy się temu tematowi i pokażemy Ci, jak wyglądają pierwsze objawy uzależnienia. Być może dzięki temu ocalisz czyjeś życie?
Cienka granica uzależnienia
Fazą poprzedzającą uzależnienie jest tak zwane nadużywanie. Granica między nimi jest zwykle cienka i bardzo łatwo można ją przeoczyć.
Wyznaczamy jednak kilka „flag alarmujących”, podczas gdy coś idzie nie tak. Zaliczamy do nich:
– „gdy przyzwyczajenie staje się przymusem” – jedna lampka wina każdego wieczoru może w szybkim tempie przerodzić się z niewinnego, relaksującego „hobby” w przymus,
– zaniedbywanie obowiązków – jeśli coraz częściej zdarza Ci się zaniedbywać swoje codzienne obowiązki, a nadużywasz jakiejś substancji: miej się na baczności, uzależnienie może czyhać tuż za rogiem,
– wyszukiwanie okazji i usprawiedliwień – ludzie nie lubią przyznawać się do tego, że zaczynają popadać w uzależnienie, dlatego zaczynają wymyślać dla siebie usprawiedliwienia: „przecież mam urodziny!”, „no, to na drugą nogę!”, „co, ze szwagrem się nie napijesz?”.
Miej na uwadze, że uzależnić możesz się praktycznie od wszystkiego – zarówno od alkoholu, jak i leków, hazardu czy robienia zakupów.
Gdy uzależnienie staje się faktem
Czujesz, że dana substancja zaczyna władać nad Twoim życiem? Postaraj się ją jak najszybciej odłożyć w zapomnienie – być może nie jest jeszcze za późno, abyś samodzielnie wyszedł z nałogu.
Jeżeli wyjście z uzależnienia Cię przerasta i/lub zaczynają towarzyszyć Ci symptomy zespołu odstawiennego – jak najszybciej skontaktuj się z odpowiednim lekarzem specjalistą (psychologiem, psychoterapeutą, psychiatrą).
Nie wiesz, jakie są objawy zespołu odstawiennego? Zaliczamy do nich między innymi skurcze mięśni, niekontrolowane oddawanie moczu i kału oraz majaczenie.
Gdzie szukać pomocy?
Na samym początku zalecamy Ci udać się do lekarza rodzinnego. Przeprowadzi on z Tobą dokładny wywiad lekarski i powie, do jakie specjalisty powinieneś się udać. Prawdopodobnie dostaniesz zalecenie, aby skonsultować swój przypadek z psychiatrą.
Do alternatywnych rozwiązań zaliczamy psychoterapię lub wizytę w klinice leczenia uzależnień. Bezwzględnie wykonuj jednak polecenia lekarza rodzinnego i nie działaj na własną rękę.
Gdy pomocy potrzebuje ktoś inny
Ktoś z Twoich bliskich zaczyna mieć problem z nałogiem? Powinieneś przemówić mu do rozsądku, że powinien udać się na leczenie uzależnień. Mamy świadomość, że może to być bardzo trudne zadanie, jednak dla dobra osoby, na której Ci zależy, powinieneś wziąć sprawę w swoje ręce.
Pierwszym krokiem milowym jest jednak świadomość osoby uzależnionej, że ma ona poważny problem, który należy zwalczyć. Jeśli uda Ci się przebrnąć przez ten krok – dalej powinno już pójść znacznie łatwiej.
Życzymy zdrowia, psychicznego i fizycznego!
